Lees het verhaal van Britt

Mijn diagnose werd gesteld toen ik in het 6de leerjaar zat. Ik zag als kleuter mijn peter overlijden en dit was voor mij ‘de trigger’ van OCD. Ik kon hier niet mee omgaan en er ontstond een enorme angst voor de dood.

OCD is voor mij een ware nachtmerrie. Ik ontwikkelde in mijn 6de leerjaar een teldwang en die palmde mijn hele leven in. Bij alles wat ik deed telde ik hoeveel keer ik het deed.

Op vlak van school heb ik ook een enorme drang om te studeren en te presteren. Ik studeer mezelf kapot en crash dan volledig uit angst om het niet goed te doen. Nu ben ik gestart aan de universiteit. Ik hoopte eindelijk de OCD onder controle te hebben. Al snel raakte ik weer op en kwam ik terecht bij een nieuwe psychologe. De OCD heeft weer de volledige controle over mij verworven en ik geraak niet uit die cirkel van zelfhinderend gedrag. Het hebben van OCD valt het me zwaar en ik denk vaak waarom moet ik dit nu hebben, waarom ben ik zo mislukt,…. 

Op dit moment krijg ik EMDR therapie en ben ik ook begonnen met het nemen van medicatie.Ik kon het zelf niet meer aan... De medicatie helpt me goed. Er staat me uiteraard nog een hele lange weg te wachten, maar ik moet het positieve blijven zien. Ik heb nu opnieuw een sprankeltje hoop.

Ik studeer ondertussen ook verder psychologie omdat ik later mensen zoals mezelf wil helpen. De psychische gezondheid is zo belangrijk en dat wil ik bespreekbaar maken! 

Blijf vechten, je bent zoveel waard.